شاخصه‌های فرهنگی شمال غرب ایران در دوره اشکانی (با نگاهی به یافته‌های فصل دوم کاوش در تپه کهنه پاسگاه تپه سی)

منطقة شمال‌غرب ایران در دورة اشکانی، بخشی از ایالت نیمه مختار آتروپاتن بوده است. این منطقه در دوران اشکانی در معرض تحوّلات و رخدادهای سیاسی ـ فرهنگی متعدّدی قرار گرفته است ولی با این وجود در مطالعه و شناسایی این منطقه با فقر مواد فرهنگی، دورة اشکانی مواجه هستیم. هرینک و کامبخش‌فرد نیز به این موضوع اذعان داشته‌اند. در دو دهة اخیر، بررسی‌های میدانی و کاوشهای متعددی در منطقه صورت گرفته است که مطالعه و بررسی داده‌های آنها یقیناً افق روشن‌تری از دورة اشکانی منطقة شمال غرب ایران را پیش روی ما قرارخواهدداد. یکی از این موارد، محوطة کهنة پاسگاه تپه سی است که در راستای پروژة نجات‌بخشی سد خداآفرین در کنار دیگر محوطه‌ها در قالب دو فصل مورد کاوش قرار گرفته است. با توجه به فقر مادّی منطقه در دورة اشکانی، بی‌شک مواد و داده‌های به‌دست آمده از این محوطه، بخشی از خلأ و ابهامات مادّی ـ فرهنگی و چگونگی تعاملات فرهنگی منطقه را پوشش خواهد داد. بدین منظور، نگارندگان در این مقاله سعی در معرّفی و مطالعة تطبیقی یافته‌های دورة اشکانی این محوطه با دیگر محوطه‌های همزمان دارند تا به گونه‌ای، گامی مؤثر در مطالعة کمّی و کیفی داده‌ها و میزان تعاملات دوسویه در شمال غرب ایران با مناطق همجوار در دورة اشکانی برداشته باشند.